Bir hiç idim
Hiç gibi yaşadım
Örf, adet, dini
Bilmeden yaşadım.
Yedi yaşından beri
Hep onu aradım
Onu sordum,
Sorardım hep kendi kendime
Ben kimim?
Cevap alamadım.
Yine, kendi kendisini
Bildirdi!
Bana yakın, benden içerde
Görünen suret imiş
Mânâ içerde…
5 Mart 2017, Pazar; Eskişehir
Kayıt Tarihi : 6.3.2017 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağacı sanma gövde aslı yapraktır
Yapraksız ağacı kuru der keserler
Maddeden manaya yol zordur zahmettir
Dikenli o yolun sonu rahmettir
Bir dere say kendini ak hakka doğru
Akarken kolla kurdu kuşu aydınlat yolu
Mana aleminde tek kapı vardır
Sevdadan geçer hep onun yolu...... Bülent BAYSAL...
Güzel şiirine yüreğine sağlık Süreyya annemiz... Hürmetle ellerinden öpüyorum... Saygımla...
Doğru bir biçimde aranırsa, Mevla elbet gösterir kendini... Aynen şiirinizde olduğu gibi. Üstelik O, dışarda değil, mümin ve inanan kulun yüreğindedir.
Anlamlı şiirinizi yürekten kutluyorum. Ellerinizden ve o güzel yüreğinizden öpüyorum. Selam ve saygılarımla...
Anlam/mana 'zihinseldir', algıdır..
Suret ise somut, maddi, gözle görünen..
İnsan için 'manadır' önemli olan, nasıl etkilendiğidir...
İnanç, iman gibi..
Tebrikler Süreyya Hanım, değerli büyüğüm..
Sonsuz saygı ve selamlarımla kutluyorum Sayın Süreyya Çetinkaya...
TÜM YORUMLAR (4)