Mana Şiiri - Semih Sarıkaya

Mana deryasına dalardım amma
Gönül sofrasında yerim yok imiş
Üstüne bin sitem salardım amma
Söz uzatacak dilim yok imiş
Hercai çiçekleri yolardım amma
Bir tek dikili gülüm yok imiş
Azrail kapımda bekliyor sanma
Kaderde daha ölüm yok imiş
Dengime dengini vururdum amma
Duvarda asılı çulum yok imiş
İnsana eder koyardım amma
Kıymet biçecek pulum yok imiş
Seherlere selam sorardım amma
Hiç bir tamahkar yolum yok imiş
Şair olup biçare yazardım amma
Kalem tutacak kolum yok imiş
Gönül! !
Cenaze namazın kılardım amma
Fatihadan başka ilim yok imiş
Al kefene sarıp koyardım amma
Daha kanayacak yerin çok imiş
Sevda bağına bülbüldün amma
Dilden anlayan halim yok imiş
Ötecek bir dal bulurdum amma
Konup eylenecek dalım yok imiş...