Mamoş Şiiri - Bayram Çinkil

MAMOŞ

Diyorlar ki Mamoş,
Seni sevmek,
Ateşten bir gömlek giymekmiş.
Olsun;
Diyorlar ki Mamoş
Seni sevmek,
Zalim bir hükümdara boyun eğmekmiş.
Olsun;
Birde diyorlar ki Mamoş
Seni sevmek,
Üç kat:
Tam üç kat
Deli gömleği de giymekmiş
Olsun be;
Bak gene sulandı gözlerim.
Seni düşünmekten kendimi alamıyorum;
Ya sen?
Sen de mutlumusun
Bana bu acıyı vermekten?
Hani sevecektik birbirimizi!
Yıllara nispet.
Hani ağlamak yoktu!
Gözlere nisbet.
Hani ayrılık yoktu ölene dek!
Ecele nisbet
Yıllar mı geçti,
Gözler mi sulu,
Yoksa ecelimi geldi
Benim daha saçlarım ağarmadı ki sen gittin..
Benim daha baharlarım sararmadı ki sen gittin..
Benim daha ufuklarım kararmadı ki sen gittin..
Beni sana
Bahşiş niyetine mi vermişti bu kader?
Bana kalırsa Mamoş
Sen bu gidişinle
Çoook-çok ayıp ettin.
Geçen gün seni düşündüm yine;
En çok pencere kenarında yatmayı severdin.
Bilmiyorum ilgilenir misin? Artık,
Eski çekyatları çöpe attım.
Salıncaklı koltuğunu yaptırdım.
Cüzdanımı da yankesiciye kaptırdım.
Ama üzülmedim ben
Senin gidişin kadar.
Geçen gün üşütmüşüm gene.
Bir üşütmüşüm:
Samanlıkta iğne arar gibi
Aradım seni;
Hani şu sırtıma bir bardak atarsın diye,
Ardından bir viksle
Yağlarsın diye,
Üstüne limonlu bir ada çayı,
Bir ter
Bir ter.
Bu gidişin varya Mamoş,
Sanki ölümden beter
Geçen gün bir melemeni,
Özlemişim gene.
Çıkarıp tavayı önce ellerimi yaktım,
Sonra tutuştu perdeler ev yandı.
Derken komşular yetişti imdada,
Adam! dediler
Adam!
Sen delimi sin?
Evet dedim, evet.
Şu an bir melemen için,
Dünyayı bile yakarım.
Aman dur dediler
Neron,
Dur sana bir melemen yapalım
Bir melemen yaptılar,
Bir melemen getirdiler,
Ve dünyayı kurtardılar.
Geçen gün sevmeyi özlemişim gene.
Çıkarıp albümü,
Eski resimlerini sevdim.
Duvarları sevdim,
Kapı kollarını sevdim.
Perdeleri sevdim,
Elektirik süpürgeni sevdim
Seni sevdiğim tadı alamadım
Sen beni görmeliydin Mamoş
O süpürgeyle yatarken
Ne kadar dertleştim onla sen diye
Ne kadar
Allah tan bu halimizi
Komşular görmedi
Hadi ben deliyim diyelim
Ya süpürgeye ne demeli
Hiiiç itiraz etmedi Mamoş
Hiç
Aaah! Mamoş ah!
Dağlarında bağrı yanar amma
Benim bağrım gibi değil
Sen çorbamda tuzumdun benim
Sen gittin ya,
Çorbalara küsmedim ben
İçiyorum ama
Tadını alamıyorum
Sen karanlık gecelerimde
Çoban yıldızımdın benim
Ben yıldızlara küsmedim
Gidiyorum ama
Yönümü bulamıyorum
Sen ölümü özlediğimde
Kalbimde sancıyan sızımdın benim
Ben sızılarıma küsmedim
Devam ediyor gene
Ama sensiz
Ölümün bile tadı yok Mamoş
Aaah! Mamoş ah
Sana sözüm var ya
O kadar da uğraştım
Ağlatamadım şu kurumuş pınarları
Gidişinle ağlatamadım ama
Gelişinle biliyorum
Biliyorum Mamoş
Koyverecekler kendini
Daha ben demeden.