Bahar geldi çiçek açtı
Sen gelmedin, mamoş
Kurudu gözümün pınarı
Neden dönmedin mamoş.
Doğarken yazılmış kaderin
Hep uzaklara dalardı gözlerin
Neler anlatırdın olsaydı dillerin
Veda etmeden gittin, mamoş.
Bu oyun kaderin cilvesi
Yeterdi sana annenin gölgesi
Yokluğun üzdü herkesi
Anne demeden gittin, mamoş.
Yürek yandı, dil yandı
Gözlerim yollarda kaldı
Haykırdım sesin duyan olmadı
Hiç birşey demeden gittin mamoş.
Kayıt Tarihi : 7.1.2019 23:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersin Altun](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/07/mamos-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!