Bir kere bağtım yüziyan
Düştüm alemın ağziyan
Sanki ben can taşımıyam
Yanan ataşın köziyam
Hele mamey mamey mamey
Nerde seniy din amaney
Vuruldum yaram kaniyam
Sanki köz olmuş yaniyam
Mamey yüziyi gördükçe
Gendım cennette saniyam
Hele mamey mamey maey
Yomu seniy din imaney
Uzağ köşelerden bağam
Saçlariya güller tağam
Söyleseni kim ağlattı
Gelem evlerini yığam
Hele mamey mamey mamey
Yoğmu seniy din imaney
Kurtlar dadandi davara
Kimi çağıram havara
Ben garibem kimsem yoğtur
Gide mameye yalvara
Hele mamey mamey mamey
Nerde seniy din imaney
1990 Bornova İzmir Cebbar Korkmaz
Bu eser tescillenmiş olup tüm yasal hakları mevcuttur iktibas edilemez
Kayıt Tarihi : 5.1.2008 11:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir otantik tarzda bestelenmiş müziği olan bir eserdir ŞİİRİM ÖYKÜSÜ TAMAMEN YAŞANMIŞ GERÇEK BİR OLAYDIR Evden çıkmış başka bir mahallede oturan arkadaşlarımın yanına gidiyordum Bir dört yoldan sağa dönmüştüm ki karşımdan gelen iki kadının birden bire saç saça tutuştuklarını gördüm önce şakalaşıyorlar sandım baktım ki kavga ediyorlar dayanamadım ayirmaya karar verdim ayıptır sokağın ortasında kavga etmeyin sorununuzu konuşarak çözün dedim zar zor kadınları ayrabildim hala biri birlerine küfürler ediyorlar.di Tam bu esnada yan sokaktan bir kız geldi kadının birinin saçlarına yapıştı kavga yeniden başladı Herkes seyir ediyordu bense yeniden araya girdim bu kez kızla kadını ayırmaya çalıştım kızın bileğinden tutuğumda göz göze geldik O.an ruhumun bedenimden uçtuğunu hissettim öylesine zarif öylesine güzeldi.ki adeta rüyaları süsleyen peri.kızı diyebilirim oda yüzüme bakınca öylece kala kaldı kadının saçlarını bıraktı bir müddet öylece bakıştık sonra konuşmaya başladık kadının biri annesiydi alacak meselesi olduğunu söylüyordu adeta ikimizde kendimizden geçmiştik sonra kızın gülerek bileğini gözleriyle işaret ettiğini gördüm bileğimi bırakır mısın dedi hala bileği avucumdaydı bir anda bileğini bıraktım ama avucumla birlikte tüm bedenimin alev aldığını hissettim kız hala gülüyordu annesi ise bana çok haşin bakıyordu oraya toplananlar kavgadan çok benimle kızın davranışımızı yargılar gibiydiler Sonra oradan ayrıldım ama hala avuçlarımda onun bileğinin sıcaklığı vardı aradan iki ay geçti bir düğünde yine karşılaştık beni görünce gülmeye başladı zerafeti karşısında dilim tutulmuştu adeta yanıma geldi nasılsınız diye sordu teşekkür erdim siz nasılsınız dedim o hala gülüyordu dayanamadım sordum neden gülüyorsun dedim bileğimi öyle sıkmıştın ki morarmıştı dedi ona gülüyorum özür dilerim dedim kavganın heyecanından fark etmemişim önemli değil ama nedense hala bileğimde avucunu sıcaklığını hissediyorum dedi aklım bir kez daha başımdan gitti annesi yanımıza geldi bana yine sert bakıyordu kızgın bir ifadeyle nasılsın deyip kızına sert sert baktı ikimizde gülmeye başladık annesi iyice sinirlendi kızını çekiştirmeye başladı kız beni.de masalarına davet etti utana çekine gittim yanıma oturdu adını sordum o da benim adımı sordu Böylece tanışmış olduk epey konuştuk sanki yıllardır biri birimizi tanıyormuş gibiydik adından başka birde lakabın olduğunu bana söyledi lakabı MAMEYMİŞ
![Cebbar Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/05/mamey.jpg)
Helâl olsun kıza. MUHTEŞEM bir bir güfteye sebep olmuş. Eserin bestelenmiş olmasına çok sevindim.
Sevginin gücüyle yazılmış Nefis şiir için kardeşimi tebrik ederim.
Sevgili kardeşimin sayfasına aşkına hürmeten tam puan bırakıyorum. Allah sonunuzu hayırlı etsin kardeşim.
Her şey sizin ve bileğinini morarttığınız kızın gönlüne göre olsun. İkinizin de gözlerinden öperim.
Sevgi ve saygılarımı iletiyorum.
Kimi çağıram havara
Ben garibem kimsem yoğtur
Gide mameye yalvara
Hele mamey mamey mamey
Nerde seniy din imaney
kalemin daim ilhamın bol bol olsun saygılarımla
abi ne diim.
darısı başıma :))
susma dost.
deniz şahinoğlu
TÜM YORUMLAR (20)