Eski adını seviyorum.Bir Mamak'lı olarak Mamak çayının.
Öyle algıladık,öyle kabüllendik onu.
Kanalizasyonların içine akmadığı günlerinden tanıdık onu.
Çocukluğumuzda deniz olarak kabüllenip,yüzdük içinde.
Kabüllenmemiz denizin ne olduğunu daha bilmememizdendi.
Onda yıkandık,
Onda yıkadık bulaşığımızı,Çamaşırımızı,halımızı.
O zamanlar ne arsenik vardı,ne bilmem ne?
Saf ve katışıksızdı.Benim çayım.
Bildiğimiz çaydı,bildiğimiz suydu o.
Bu gün damacanlarda aldığımız sular gibi.
Yoktu onda katışıklar.
Saf ve temizdi.
Gücü yettiğince temizliyordu kendine karışan pislikleri.
Sonradan kanalizasyon gibi pislikleri bağladılar ona.
Bağladılar;
Bu da yetmezmiş gibi Yüreğil'i,Çamlıtepe'yi.
Kaldıramadı benim saf ve temiz Mamak çayım.
Kendisine karıştırılan bu pislikleri.
Önceleri kenarına atmaya çalıştıysa da
Başedemedi.
Saf ve saklısı gizlisi olmayan çayım.
Başedemedi bu acımasız teknolojiyle.
Kendisine emrivaki yapılan bu atıklarla.
Tüm iyi niyetiyle içinden atmaya uğraştı,
Onları layık oldukları yerlerine.
Tüm bu pisliklerden kurtulmaya uğraşırken benim çayım
Pis kokularını da bulaştırmışlardı.Mis gibi kokan çayıma.
Buna rağmen uğraştı.Didindi.
Bu pislikleri de diğerleri gibi içinden atmaya.
Onların 'Kömür depposu,Mamak'lım' şarkısını söylemelerine rağmen.
Değildi onlar Mamak'lı.Atılmaları gerekiyordu.
Yanlışlıkla karıştıkları tertemiz çayımdan.
Benim Mamak çayım hala direniyordu.
Sonradan karışanları içinden atmaya.
Uğraş verirken pislikleri içinden atmaya çağıldayarak bir yandan da mırıldanıyordu.
'Mamak'lı olunmaz.Doğulur.' Diye.
Önce adını değiştirdiler 'İmam hatip çayı' diye.
Çağıltısını susturmak,kendilerine uydurmak için.
Karışan pisliklerin kokusu öyle uzaklardan duyuluyordu ki;
Pisliklerin kokusunu kapatmak için beton yığınlarıyla üstünü kapattılar.
Kilometrelerce demir ve betonlarla.
Hesaba katamadıkları bir şey vardı koskoca mühendislerin
Üzerindeki tonlarca beton ve demire rağmen
Sessiz,sessiz alttan akarken bile söylediği 'Mamak'lı türküsünü'
O hala içten içe dışarıdan duyulmasa bile sesini tanıyanlara çağıldayarak haykırıyordu.
'Mamak'lı olunmaz.Doğulur.'Diye.
Kayıt Tarihi : 18.4.2009 23:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sonra edep tanimaz ozlerini
kalmayinca degi$tirilecekler...
satarlar bu tiplemeler,kendilerini
**
gerçekler acidir demi$ du$unen biri
yigittir,
onurludur,
devrimcidir soylemle$tirip,yazanlari
kirmadan bu kalemi,
unutmadan iletirim deger yaratanlara,
selamlarimi
***
tesadüftür bir ANKARALI olarak acemi birliğim MAMAK muhabere okuluydu
ve yazdıklarınız ülke gerçeğidir hepimizin geçmişteki samimiyete insan olmaya duyulan özlemimizdir
teknoloji ve para hırsı bizden çok şeyler alıp götürdü
tertemiz çaylar ve derelerde insanımız gibi kirletildi
temiz kalan yüreğinize sağlık 10 puan ve antolojim
TÜM YORUMLAR (2)