Cümleler kısaldı özneler saklandı mamafih yüreğimin yükleri hiç azalmadı
Araya giren günler uzadı aylar yıllara vardı mamafih bende mevsim hep aynı
Nefesim daraldı göğsümde sıkışıp kaldı gittin ya içimde bütün şehirler yandı
Işığım karardı yüzümde renk kalmadı sararıp soldu sensiz canımın yaprakları
Milyon kez anlattım milyon kez dinledi mamafih tek yanıt vermiyor odanın tavanı
Malum öyle taş gibi bakıyor yüzüme mamafih o sessizlik delirtiyor adamı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
