Malumun İlanı Şiiri - Hidayet Çelik

Bu gece zafer gecesiydi oysa bendeki sanı
Nereden bileyim yüreğimde kopacak tufanı
Gönlümün umduğu gibi olmadı yarin beyânı
Sabahı bana çok uzak etti malumun ilanı

Gönül işlerinde yâr olunca kişinin unvanı
Ne bilsin ne duysun ki kulağı ağzından çıkanı
Canın sağ olsun dedim ey yâr inan yok ziyanı
Şuramdaki ateşi harladı malumun ilanı

Terk et! Terk et, dedim deli gönlüm derhal bu limanı!
Gece ıssızdı oysa, kimse duymadı bu figanı
Bitti, geride kaldı derken aş şimdi bu buhranı
Gecemi kararttı iyice bu malumun ilanı

Lokman Hekim bulmuş mu ki böyle yaraya dermanı
Unutmak gerek, var mı ki yâre kavuşmak imkanı ?
Söz geçer mi? Dinlemez ki deli gönül bu fermanı
Elimi kolumu bağladı bu malumun ilanı

Kaçıncı yıkımı deli gönlün kaçıncı hüsranı ?
Uslan artık deli gönlüm gelmez kazanma zamanı
Yoksa acep sen misindir bu garibin tek düşmanı
Gönlümle aramı fena açtı malumun ilanı

Zaman bir bana durmuş, okunuyor sabah ezanı
Ne sanadır ne yaradana bu aşığın isyanı
Bu tahta oturmasan da oldun gönlümün sultanı
Gönül sarayımı ateşe verdi malumun ilanı

O onu, bu bunu dedi boşver falanı filanı
Aşk üzerine söz söyleyecek bir beni bil ve tanı
Elde olsa senleyken durdururdum anı
Sensizliğe mahkum etti beni malumun ilanı

Vuslatı düşler iken dün, yine yaşadık hicranı
Bakışına şiir yazılırdı, sedasına aşk romanı
Lâl oldum kaldım unuttum da tüm lisanı
Sessizliğe mecbur etti beni malumun ilanı

Şimdi söyle bana nasıl geçer bu ömrün kalanı
Kırkta bile gözüm yok Rabb'im aman verme doksanı
Yoksunluğa alışkın ömrün gayrı en önemli noksanı
Şiirlere şair etti beni malumun ilanı