malum insan bir gün almış eline at uzvunu, ava gider
gider ama giderken bastığı yerde ot bitmez solar çimenler
bir taraftan düşünür kendi kendine bu at uzvu bana ne çok benzer
düşünürken dökülür zülüfleri alnından, anasına sorsan inkar eder
dilin olmuş kösele bilmem neden?
söylenmez ki şimdi her aklına gelen
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta