malum insan bir gün almış eline at uzvunu, ava gider
gider ama giderken bastığı yerde ot bitmez solar çimenler
bir taraftan düşünür kendi kendine bu at uzvu bana ne çok benzer
düşünürken dökülür zülüfleri alnından, anasına sorsan inkar eder
dilin olmuş kösele bilmem neden?
söylenmez ki şimdi her aklına gelen
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta