Malum Yok Şiiri - Ufuk Kesici 2

Öğrenciyim, fena içkiliyim ararım ararım malum yok
Ne fakülte kantini, ne Bornova Parkı, ne Gülgün’ün evi
Terk edilmişim, umarsız ve silahsızım, içim bombok
Hani bir ip bulsam asacağım aha şu ağaca kendimi

En son nereye uğrasam, Hidayet’in evine mi
Ya sevgilisiyledir çocuk, rahatsız etmeyeyim
Neredeydi şu mezarlığın karşısında mıydı evi
Ulan malum seni bulursam ben sana ne edeyim

Hidayet’in kapı, dokundum, hayret açılıverdi
Aha bizim malum, yanında bir galon şarap oturmuş salona
Elinde bir altı patlar, namlu ağzında, oynuyor Rus ruleti
Öyle durdum, gülüyor bana meğer mermi koymammış silaha

İşte o an aklıma geldi, şu dizeleri yazıverdim bir kenara:

"Namlular döndü şakaklarımdan kaç kere
Yanlış aşklar doldurmuşum şarjöre"