Malum Şahıs Şiiri - Serdar Atabay

Hey hey ile yola gider.
Yamuk çizer malum şahıs.
Gel demeyle neler eder.
Yalan dizer malum şahıs.

Kuduz olup,insan kapıp.
İnkar ile,puta tapıp.
Hile ile neler yapıp.
Garip ezer malum şahıs.

Gözü kısıp,sinsi bakar.
Nasıl gülme salya akar.
Yakasına gülü takar.
Soysuz gezer malum şahıs.

Az bulunur kendi dengi.
Kalbi olmuş kömür rengi.
Sapıtınca yapar cengi.
Her gün azar malum şahıs.

Evi bilmez damda yatıp.
Çıkar sağlar caka satıp.
Bin yalana bini katıp.
Neler yazar malum şahıs.

Cahil piri böyle huyu.
Mundar içer çeşme suyu.
Kürek almış derin kuyu.
Eşer mezar malum şahıs.

Ta evvelden tipi kayık.
Dudağına inmiş bıyık.
Göremezsin bir gün ayık.
Her an sızar malum şahıs.

Ağız büküp safa yatar.
Beş kuruşa adam satar.
Yetim görse ona çatar.
Düzen bozar malum şahıs.

Serdar sizden af diliyor.
Her anında diş biliyor.
Şimdi tarih bak siliyor.
Birden tozar malum şahıs.