Bir sen varsın sanırdım
İstanbul’da bir de ben,
Evimle işim arasında bir tren
Hep böyle mi gidecek hayat İstanbul’da
Bilemem…
Bilmek istediğimi de kim söyledi,
İşte gidip geliyor tren,
Raylar üzerinde
Ben vagonların birinde,
Ellerimi ısıtıyorum
Camın altındaki kaloriferde
Bir kış günü,
Haydarpaşa İstasyonu kuzey ikide
Yeşil plastik koltuğun üzerinde.
Pendik’e gider mi? diyor bir delikanlı
Gider gitmesine de,
Daha ileriye de gider istersen
Taa Gebze’ye.
Benim evim Maltepe’de,
Senin gideceğin yer Pendik,
Bak son durakta inecek belki de
Karşıdaki hanım teyze
Kaşları dimdik.
Kayıt Tarihi : 3.2.2007 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Günlük hesap yapıyorum..
İşe ayrılan zaman 8 saat
Gel git yol zamanı 2 saat
Gitti 10 saat
Uykuya 8 saat
Yemeklere 2 saat
Gitti 10 daha
kaldı 4 saat onu televizyon kapatıyor..
Yani hayat=yatak+yol+iş+yemek+televizyon=ot
Senin gideceğin yer Pendik,
Bak son durakta inecek belki de
Karşıdaki hanım teyze
Kaşları dimdik.
çok güzel bir anlatım..
nefisti..
kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (3)