Mali Hülya Şiiri - Fahri Bulut

MALİ HÜLYA
Namuslu bir yaşamı, babamdan miras aldım,
Geldiğim yaşa değin, bu mirasla yaşadım.
Gönlüm Karun’dan zengin, maddeyi nehre saldım,
Mali hülya bir tohum, ektim onu bitmedi,
Sefalet baş belası, çok çalıştım gitmedi.

Kul hakkı günah bildim, aç kalsam da çalmadım,
Nefsimi ıslah ettim, bir aç gözlü olmadım.
Anamın çıkınından, milyar dolar bulmadım,
Mali hülya bir tohum, ektim onu bitmedi,
Fakirlik baş belası, çok çalıştım gitmedi.

Ben de evlatlarıma, gururu miras koydum,
Soframda helal kazanç, ailemle bir doydum.
Aklımı ilme-bilme, kitap okudum yordum,
Mali hülya bir tohum, ektim onu bitmedi,
Yoklukta baş belası, çok çalıştım gitmedi.

Günahtan uzak durdum, kov ve gıybet yapmadım,
Hep Rahim,Rahman dedim, şirklere hiç batmadım.
Dönek-yalaka olup, onurumu satmadım,
Mali hülya bir tohum, ektim onu bitmedi,
Açlıkta baş belası, çok çalıştım gitmedi.

Rızazade, bir fani gün gelende göçecek,
Ecelin şerbetini, zahir olsa içecek.
Rahmet okutmak varken, küfürlere ne gerek,
Mali hülya bir tohum, ektim onu bitmedi,
Züğürtlük baş belası, çok çalıştım gitmedi.
29. MAYIS. 2011
FAHRİ BULUT RIZAZADE

Edepli edebinden susar.
Edepsiz ben susturdum zanneder...Hz. Mevlana...