Yırtıp atayım mı ben şu yüzümü?
“İngiliz’sin değil mi?” deyip duruyorlar bu yüze bakıp Malezya’da.
Hiç olmadım sömürgeci, olmak da istemem kardeşim,
“Sömürü” desen, ona esastan da usulden de düşmanım.
Kırıp geçireyim mi şu bacaklarımı?
“Bir beyefendi adımları bunlar” diyorlar.
Ne bey sayarım ben kardeşim, ne efendiye diz çökmüşlüğüm var,
Bizim ülkenin birçok insanı gibi.
Kırıp atmam ama ellerimi
“Sanatçı elleri bunlar” dedikten sonra sen,
‘İngiliz’i, ‘beyefendi’yi hakaret sayarım,
‘Sanatçı’yı, ‘sanatçı eli’ni iltifat sayarım.
Beyefendi değildir sanatım benim, İngiliz hiç değil.
Bundandır, buralara uçurdu beni rüzgarlar,
İngiliz olmayana, bey olmayana, efendi olmayana.
Rüzgar yine böyle uçursun isterim,
Seni daha iyi tanımak için, yurttaşlarını.
‘Sanatçı elleri’me uzattığın ellerin,
İşte böyle bir umudun çağrıcısı.
13 Aralık 2011, Kota Damansara otobüsünde, Kuala Lumpur, Malezya.
Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Ucuz Olmasın: Şiirler 2011 [Let It Not Be So Cheap: Poetry].
Ulaş Başar Gezgin
Kayıt Tarihi : 9.8.2022 01:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!