Malazgirt Şiiri - Muhammet Yunus Pekgöz

İmparatorun niyeti
Şark illeri fethetmekti
Bu ümmetin koçbaşını
Tamda kökünden silmekti

Hakanı bir sürur tutdu
Kafirin sesini duydu
Halebler'den Malazgirt'e
Atıyla yola koyuldu

Kafir pek mücehhezdi
Silahları müthiş idi
Ordusu mütemadiyen
Süratle tazelenirdi

Ordumuz hiç denk değildi
Hiç bozuntuya vermezdi
Çünkü bizim bedenimiz
Kılıç ile raks ederdi

Komutan sulh teklif etdi
Onlar ise dalga geçdi
Sabır, hadsafayı geçdi
Artık günah bizden gitdi

Ordular meydana indi
Karşıdan dost selam verdi
Evet, yollar kesişmişdi
Irktaş, şanı hürmet bildi

Kartal hızındaki oklar
Taarruza başladılar
Bozulmadı, karşı saflar
Sahte ricata uydular

Çıktı mı, yer yer birlikler
Kafirleri çiğnediler
Haçlıların ordusunu
Çabuk yiyip bitirdiler

Mağlubiyeti anladılar
Kılıçları bıraktılar
Hodgamkâr imparatorun
Ayağına kapandılar

Ama bu nasıl olurdu
Tam tamına dört kat ordu
Çünkü bu emriydi dinin
Vadedilmişti bire bin

Malazgirt şahit olmuştu
Kutlu yılların koruna
Malazgirt şahit olmuştu
Şanlı yılların sonuna