Malatya Şiirleri 1. Uzak Resim

1.
Sen gözlerimin içindeki mavi
En tatlı renkleriyle konuşan çiçek
“Ben seninim” diyen gerçek.
2.
Bakma gözümün içine içine
Çıldırtıyorsun beni
Ellerimi uzatıyorum tutacakken
Kaybolup gidiyorsun
3.
Sonra bir büyük boşluk
Sonra yarıda kalmış bir masal
Elleri sana uzanmış bir insan
Kilometrelerce öteden
Seni çağırıyor,seni çağırıyor!
4.
Senin düşünmen bile başka
Gözlerinle düşünüyorsun
Tam düşlerimde seni bulacakken
Yarı yollarda beklerde beklerken ne ümitlerle
Sanki verilmemiş bir söz gibi
Birdenbire geri dönüyorsun.
5.
Koşuyorum peşinden dağlara doğru
Dağ yollarında sana çiçekler topluyorum
Oysa bulutlar ne haberler getiriyor,
Trenler nasıl durmadan geçiyorlar
Kurtlar kuşlar başını eğiyorlar
Sevgilim şimdi nerelerdesin?
Neden uzaktasın,neden öyle üzgünsün?
6.
Daha saçlarını anlatacaktım dizelerimde
Savruk rüzgarların dağıttığı saçlarını
İnce derelerin konuştuğu saatlerde
Belki dağ başlarında,belki ormanlarda
“Konuş…konuş..” diye bağırıp
Öykülerimi tamamlayacaktım.
7.
Oysa ötelerden gelen esintiler
Neler söylediler bana neler
Ötelerde unutulmuş sevgililer
Savrulup atılan bir mektup
Ve sulara karışan göz yaşları..
8.
Yine gece,yine Kanal boyundayım
İnsanların neler yaptığını bilmiyorum
Fakat tek başıma için için
Resmin ne söylüyor anlıyorum.
9.
Öylesine büyük ki karasevdam
Gözlerin öylesine yakın ki bana
Gözbebeklerine dalıp kayboluyorum.

(Malatya,1959)