Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Çok kalabalıktı gar yine,
Asker sevkıyatı vardı herhalde.
İki genç kalabalığın içinde,
Yapayalnızdılar sanki gezegende.
Umurlarında değildi hiç kimse,
Hasretin ateşi kor gibi
Düşmüştü yüreklerine.
Birleşti yüreklerinin sesi
Sarıldılar özlemle.
Dediler “tren hiç gelmese,
Kalsak bin ışık yılı böylece…”
Vakit geldi, delikanlı atladı trene
Dönüp bakmak istemedi geriye,
Kız bekledi umutla
Delikanlı el sallayacak diye.
Bu bekleyiş umutsuzdu, nafile…
Geride kalmadı tek yolcu bile,
Hüznünün ağırlığı ile
Genç kız çökmüştü yere.
Tam tren niyetlenmişti harekete
Acı bir düdük sesiyle;
Son vagondan atladı bir gölge,
Gidemedi genç adam, döndü geriye
Onu parçalanmış yüreğiyle
Bekleyen sevgiliye…
Dudakları birleşti
Bin ışık yılının ilk gününde.
Ne olur sevgileri hiç bitmese,
Sonsuza kadar böylece sürüp gitse…
Naime Özeren
aHH... garlar, otogarlar... KİMİLERİNİ KAVUŞTURUR, KİMİLERİNİ AYIRIR...Hoş bir şiir olmuş gerçekleri yansıtan.
Ben de Garda adlı şiirimi genç sevgililere armağan ettim bir kez daha, sayfanız aracılığıyla. Kutladım şiiri ve sizi.NİCELERİNE Necati bey. Esenlikle...
Necati bey bu otogar şiiriniz ile beni alıp malatya otagarına götürdünüz. bende bir kaç kez oradan yolcu olma heyecanını yaşamıştım. yüreğinize sağlık tam puan ile selamlıyorum sizi ve şiirinizi.
ayrılıkların sıkça yaşandığı mekanlar hüzün kokarmış,, tebrikler usta
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta