Hasret kaldım toprağına taşına
Asamelin boz dumanlı başına
Malakesin sonu gelmez kışına
Ah edip içimi çeker ağlarım.
Yüce dağlar sıra sıra dizilir
Yâr hayali gözlerimden süzülür
Gurbet elde deli gönlüm ezilir
Dönülmez yollara bakar ağlarım.
Şehirde ışıklar söndüğü zaman
İçim hasretinle yandığı zaman
Ümitlerim küle döndüğü zaman
Geceye içimi döker ağlarım.
Serin sularına kurban olurum
Tozlu taşlı yollarına ölürüm
Ömrüm varsa gene sana gelirim
Çaresiz boynumu büker ağlarım.
Şu talihsiz bahtım gülerse bir gün
Gurbette çileler dolarsa bir gün
Dervişoğlu mevlam dilerse bir gün
Yeniden yollara çıkar ağlarım.
Kayıt Tarihi : 9.1.2012 22:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Malakes, şairin doğup büyüdüğü köyün eski adıdır. Asamel ise köyde bulunan bir dağın ismidir.
![Zekeriya Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/09/malakes-e-hasret.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!