Mal Beyanı Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

Kim demiş de, yoksul görmüş beni;
-dizi yamalı bellemiş, haddini bilmeden?
hiç olmamış ki Zilli oyuncağım; öteninden
Far dikmiş anam dizlerime, silgi bezinden;
-hadi, uzunları yak!

Kime inanmış, kitap ehli?
Bu denli mi pabuç bırakmış kuru iftirâlara!
Hâkir görmüş hem beni, yamak yani!
Mübayaada geri kalmış çok, çürük elmaya ramak!
-hani, yarım yamalak her işi, güdük!
Fakir semtinden, don lastiği
-hadi çek!

Çok ileridir benim görüşlerim,
Elâleme akıl ihsan ederim, bedavaya!
Bizim orada kulağı delik, çok;
-duyarlar, sinir olurlar; ne eylesem,
Varımı - yoğumu dağıtır,
-ekmeğimi paylaşırım, tavladığım
-mahallenin köpeği bilir.

Evde bir sandukam vardır;
İnci gibi severim,
Yakutla bakan safirim,
Altın gibi kalbim,
Elmasa çalan şefkâtim,
-kaç karattır bilmem.

Sakın ha, hırsızlara söylemeyin;
Ben çok zenginim..

1999-2009