Makyajsız Palyaço Şiiri - İmren Çelik

bir palyaçonun kaçamak fırlattığı hüzünlü bakışlarındaki farkedilmişliğin masumiyetinde gizliydik oysa!

her defasında aynı melodi.....

aynanın karşısına geçen silüetimin o kalın tabakadan kurtulma çabası;
hissediyorum bir alev yükseliyor benliğimden göğe doğru..
çığlık çığlığa yakarışlarıma kulaklarımı tıkayacak gücüm yok!
ne yüzümdeki sahte tabakadan kurtulabiliyorum;
ne de gözbebeklerime birikmiş yağmurların sırılsıklamlığından...

güldürmek isterken ağlayabileceğimi hesaba katmayan bir palyaçoydum ben!

pantalonu görev aşk'ıyla yukarı çeken kalın bir askıydı yer yer palyaço denilince aklıma gelen,
düşerken yeryüzüne bir kırlangıç;
duyar mı sesini koro halindeki susmalarımın,
acısı ölümsüz bir sevdaya gözü kapalı düş'müştüm ben oysa,
her defasında sen diye irkildiğim;
kırık düş'lerimin uçsuz bucaksız fısıltısı var şimdi kulağımda;
dudaklarının arasından sızamayan iki sözcük 'SENİ SEVİYORUM'
sabrımı sınardı çoğu zaman,
Cümlelerim ölümsüz,
Cümlelerim çığlık çığlığa,
Cümlelerim sessiz,
Cümlelerim sensiz kaldı sevgilim...