Tanıdım seni,
Sen,O’sun,
Aynı adamsın…
Onlarca yıl önce,
Kesik insan başları gezdirmiştin,
Sırıkların üstünde,
Azmıştın…
Makyaj yapma boşuna,
Sen,aynı suratsın…
Bolu Hastanesi’nin önünde,
Ayaklarından sürüklediğin,yaralı subayların,
Kafalarını taşla ezip,
Parçalamıştın…
Bugün daha çirkef,
Daha bir kurnazsın…
Hem her zamankinden fazla,
İçinden pazarlıklısın…
Ama nâfile,
Ne kadar gülümsesen de,
Sen yine rûhunla,bedeninle,
Sonu gelmeyen karanlıktasın…
24.03.1995
Kayıt Tarihi : 5.6.2006 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!