Seni düşünüp yollara düşmelik bir sabah.
Sesin bir avuntu, elvada bakışlı resmin.
Pranga kıramadım, yüzüm yok bakmaya.
Az daha ötede dur, yokluğun biriksin...
Sayende tuttuğum diri umutlarım vardı.
Söylemekten çekinip, satırlara gizlediğim.
Şimdi dur ve sor, hırçın gidişlerin kadını.
Seni bunaltan şehri yakmak isteyen kim...
Değişime direnen makus talihlere inat.
İçinden geçemediğin mevsimler oldu.
Kar kalktı ama, açılmadı sana giden yollar.
Şehir uzaktı, seni gören güneş umut oldu...
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 08:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!