Âşık olmanın tadına vasıl olursa bir kez yüreğiniz,
Yağan yağmurun altında nemlenirsiniz.
Gülerken ağlayabilme yetisi kazanırsınız.
Yanarsınız, dumanınız tütmez.
Ölmeden toprağa gömerler sizi, ölmek gibi yaşarsınız…
Aruz veznine dönersiniz,
Eski, ağır…
Tarladaki küpeşteden de ayrımınız kalmaz,
Yalnız, sessiz…
Ha patladı ha patlayacak bir fırtınanın ortasında hissedersiniz kendinizi,
Korkak, biçare…
Elinden oyuncağı alınmış bir bebeğe değil de,
Eline verdikleri oyuncağı kırılmış bir bebek olursunuz.
Lakin bence en makûsu aşkın,
Sizi şair yapıyor olması!
Düşünsenize
Şairsiniz,
Ama yazacak bir şeyiniz kalmıyor artık
Aşk’a dair…
O’na dair…
Kayıt Tarihi : 23.12.2021 11:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!