Maktülünüm Şiiri - Gizem Öztekin

Hançer misali aşkın...
Yakınımda olsan,
Yamaçta bir çiçek gibi açsan
Ve ben,
Uçurumun tam ucunda beklerken
Sen gelsen...
"Seviyor," der kalbim,
Yine de sana tutunurum.

Oysa bilirim...
Kusurlarınla geldin,
Kırıklarınla vurdun.
Yalanlarınla sardın beni,
Sessizliğinle böldün geceyi.
Yine de elim gitmezdi terk etmeye.
Sevgi sanmışım suskunluğunu,
Bekleyişini sadakat bellemişim.
Ama içimde büyüyen
Bir zehir gibi çöktü gerçekler...

Her gülüşünün ardında bir bıçak vardı,
Ve ben her seferinde
Daha derinden kanadım.
Artık son nefesimdeyim.
Sevdiğim için değil,
Görmediğim için pişmanım.
Ve şimdi biliyorum...
Senin aşkında öldüm ben.
Yavaş yavaş, sessizce
Gözlerinde gömüldüm.
Ben,
Senin ellerinle yazılmış bir
Maktülüm.