Maktul ve Katil Şiiri - Neşe İriz

Acılarımla
hainliğin,yalancılığın efesi gündüzümden
nasıl da sığınmıştım karanlığın sükut huzuruna

oysa ki
gece
yalancı oynak bir fahişeymiş..!

dolarken yıldızlarını bir bir yüreğime
çaldı
umudumdan kalan o son bozukluğu...

atılmış tüm isyankar sloganlar
daha ben doğmadan
ruhumun duvarlarında izler bırakarak

bana kalanla
inadına
okkalı küfürler savurdum beyazından siyahına

kestim umudumu
uslanmam gayrı...

sevişmeleri mi
dar sokakların kuytu köşelerine hapsettim

doğurduğum yavşak acıları
öfkemi ektiğim ellerimle besledim

ve
her gece
maktulün ben olduğu menfur cinayetlerin katili oldum...

Neşe İriz
(14.01.2011)