Maksat yüreği dinlendirip,aklı hafifletmek;
Kimi okuduğu bir romanın satırlarında kaybolur,
Kimi engin denizlerde arar avuntusunu,
Kimi bir dikiş makinesının tıkırtısında,
Kimi işlediği bir oyanın ucunda,
Kim ise toprağa attığı; bir avuç tohumda,
Kimi bir tuvale döker,içinin renklerini fırçasıyla,
Kimi yüreğinde biriken ağırlığı akıtır,
Klavye üstünde dans eden parmaklarıyla,
Her insan; aklının yettiği,içinden geldiği gibi dinlenir,
Asıl olan aklı eğlemek ise; dök yüreğindekileri bir biçimde...
Dökemediğin derdin DERT olur; oturur BEYNİNE;
Meşgul eder ZİHNİNİ; dolanır durur DÜŞÜNCELERİN de....
Kayıt Tarihi : 13.8.2014 12:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
BİR HOBİ ŞARRTIR.RUHUN HUZURU İÇİN...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!