Maksat Ayrı Yol Ayrı Şiiri - Nurten Tarım

Gecenin sessızlığıne pranga vurdu gözlerim
Merhaba desem de günaydıma
Yazdığım şiirler güne yakışmıyor
Kelimeler kırgın makyaj tutmuyor dizeler
Toprağın tenine düşen
Gözlerimin içine bakıyor gencecik bedenler

Söyle gerçek nerede saklandı
Gün ay ay yıl olmuş mevsimsiz
Duvar olmuş dudaklar
Mechul bahaneler
Nasıl anlatılır yüreği kırık gözyaşlarına
İmkansızlığa mı umut mu belirsiz geleceğe

Bizler büyüdük medeniyet büyüdü
Unutulan insanlık uafaldıkça ufaldı
Medeniyeti yükselen binalara sattık

Haydi beyni büyükler
Nasılda yok edildi mutluluk huzur
İnsanlık erdemleri nerede
Yalnızlığın ortasına mı terk ettiniz
Ben bunu hiç sevmedim sevemedim

Haydi karanlıklara bulanmış el dili
Gün gelecek düşecek maskeler
Elbet günahların ödenecek bedeli
Gülmeyen yüzler soracah ihanetin hesabını
Can giden yolu tıkayacak
Ölümden daha soğuk karlara sarılacak bedeni

Hırslar kan yutmuş günahtan korkmaz olmuş
Sese baş eğmiş kulaklar tıkalı
Anladım anladım deyip sansür sus payı
Maksat ayrı yol ayrı

Bir zamanlar çocuklar gibi şendi sokaklar
Şehirlerin haykırışı bir ömürdü bayram kokusu
Ateşlenen zaman çocuk kalbinde ölmeden önce