Maksadım Benim Şiiri - Bedri Tahir Adaklı

Derdim büyük firakımdan ağlarım,
İnim-inim, inlemeler derinden,
Bu hasretle yüreğimi dağlarım,
Ah! Bir haber, gönderseler birinden.

Menzilleri bilen olsa danışsam,
Hak dostuyla buluşsam da tanışsam,
Varlıklarda ne hikmet var konuşsam,
Üçler-beşler, hem yediler veli’nden,

Bunlar acep, güneş midir, ay mıdır?
Berzahta mı, ervahta mı, hay mıdır?
Aşk okunu kalbe atan yay mıdır?
Deniyor ki; temizlerler kirinden.

Hâsılı ben, bir dostuma rastladım,
Sana dedi nurlu rehber sakladım,
Yar yoluna ben sırtımı yasladım,
Tılsım aldım hak sevenler, elinden.

San ki, sarmış-sarmalamış bezlere,
Heyecanla sunulmuştu, bizlere,
Anlaşılmaz zannedilen sözlere,
Hak işittim, o bilenler dilinden.

Hak dostuyla, Nur yolunda buluştum,
Ülfet ettim, rehberime alıştım,
Âkıbeti; dostlarımla görüştüm,
Yola baktım bu tepeler yerinden.

Bunlar san ki, bir tılsımlı söz gibi,
Nur kelamla yuğurdular garibi,
Gördüm artık yârin yurdu, mağribi,
Aşkı buldum, o erenler erinden.

İzmit
10.03.2012