Yolcu kalmamış yollarda
Her biri ıssız bir vaha
Üstünde uçar olmuş yarasalar ne garip bir vaka
Ben yolcuyum diyenlerinde yolculuğu dillerindeki tatlı bir riya.
Ne hidâyet yolu kalabalık ne de ilhâd yolu bulanık
Ye’se esir olup saye sarılmamak en büyük ahmaklık
Ufku mâna âlemine teşne Müslüman bulmak büyük bahtiyarlık
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta