Makro Sırlar Şiiri - Muammer Gökçay

Yolcu kalmamış yollarda
Her biri ıssız bir vaha
Üstünde uçar olmuş yarasalar ne garip bir vaka
Ben yolcuyum diyenlerinde yolculuğu dillerindeki tatlı bir riya.
Ne hidâyet yolu kalabalık ne de ilhâd yolu bulanık
Ye’se esir olup saye sarılmamak en büyük ahmaklık
Ufku mâna âlemine teşne Müslüman bulmak büyük bahtiyarlık
Müslümanı sarhoş eden dünya zehri kara bir bataklık
İman tarlasında maruf ağaçlarını yetiştirmez olduk artık
Düşlerde dahi hayal edilmez vahyin hudutlarıyla çizilmiş krallık
Ah nerde o güzelim asrısaadet kokan Müslümanlık
Nübüvvet semasından yağan nurla dirilmişti insanlık.
Ruhlarda kalmayan heyecan verir miydi hakka imanlı bir can
Din ile dünyayı ayırmakla başladı tüm bu hezeyan.
Oysa yol yolcusuz yolcu yolsuz değersiz bir mefkûredir
Yüzlere takılan her bir maske zincire vurulmuş esir bir
karakterdir
Hiç anlamadı bunu insanoğlu
Aslında tüm bunlar hedefe varmanın en zor yolu
Ah bir anlasa sırdaki sırrı
Cümle kapısının eşiğinden alıverecek şu beyanı
İnsan hem yoldur hem yolcu
Hakka varan yollar için tüm beşer birbirine borçlu
O demden ötürü buyurmamış mıydı cihanların sultanı
Allah insanın en büyük sırrı
İnsanda Allah’ın en büyük sırrı