Makineleştikçe insanlık
Robotlaşıyor hisler
Başaklar ne kadar hasretse
Bir köşeye atılmış orağa
Bende öyle hasretim sana
Atıl durumdaki umutlarımla
Kalabalıklar içinde tenhalığın en kuytusunda
Yağmurdan sonra gelmiyor artık toprak kokusu
Kentleşmiş sularla arınmıyor ayrılğın pası
İsminden başka bir ismi kabul etmiyor
Ahşap desenli pvcli camların buhusu!
6 Nisan 2011
Kayıt Tarihi : 16.10.2011 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!