Öyle sevmektesin ki mesleğini:
Bütün aşkın ve gururun makine!
Bilirim, herkes istiyor şimdi,
Çoğalıp her yere dolsun makine.
Ne var ki, sade dişliler yetmez;
Bulup geliştirerek iş bitmez.
Her zaman insanı mes'ut etmez
Madde dünyası, kurduğun makine.
İlerde bir mühendis olsa o da,
Sen yine izin ver saz çalmasına;
Çocuğundan sakın robot yapma:
Bırak da başka şey olsun makine!
Dilerim, hırsını alsın da senin,
Yürüsün, sen gibi kendinden emin.
Fakat, ne olsa, şu Mehmet dedenin
Pek de yan bakmasın şiirlerine!
Kayıt Tarihi : 11.1.2017 18:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!