Adeta bir makine olmuş şehrin insanı
Robot girmiş içine, donmuş ruhu ve canı
Kaygısı yakıt olmuş, stres kokuyor kanı
Duygusu pek kıt olmuş, felçli gibi her ânı
İnsanoğlu böylece soyut kılmış mekânı
Bölük pörçük bir hece, sanal kılmış zamanı
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,