Adeta bir makine olmuş şehrin insanı
Robot girmiş içine, donmuş ruhu ve canı
Kaygısı yakıt olmuş, stres kokuyor kanı
Duygusu pek kıt olmuş, felçli gibi her ânı
İnsanoğlu böylece soyut kılmış mekânı
Bölük pörçük bir hece, sanal kılmış zamanı
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.