Bütün ölümlerin anlık olamaz.
Böyle uzun uzadıya,
Zamana yayılmalı bazen.
Shakespeare 'in bir yaz gecesinde
Aşırı dram içermeli,
bir tiyatro sahnesinde.
öldürmeyi de sevmeli,
Haz alırcasına.
Hasret denen şey iki soğuk kutup,
Birbirine bu kadar uzak tutmalı.
Eskiye dair öldürmeli,
Çiçekleri soldurarak,
Bir arının darbeleriyle bu sefer yaşatmadan.
Acıyı bedeninde hissederek,
Masumiyeti gerçekten de ezerek,
güzel nedene bağlamadan,
Öylece öldürebilmeli.
Büyük okyanusun kıyıya vuran iki yanında,
Farklı günlerde, aynı anda
Ben bir şair olarak ölmeliyim.
sen bir Makedon kadını.
Kayıt Tarihi : 24.3.2019 23:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İshak Yılancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/24/makedon-kadini-oldu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!