Murat bulamadı, huzur tatmadı…
Ay; yüzüne doğuştan karanlıktı,
Kadere direndi, hayatı sevdi,
Bu baht; istediği gibi gitmedi.
Umudu, hayali, hep hüsranla bitti,
Leyla’ydı o, bahtı Mecnun’ suz çöldü,
En güzel yıllarını, kader çaldı,
Yaşı gençti, murat alıp doymadı,
Ona felek mutluluk tattırmadı,
Lakin o; sevgi dolu bir insandı,
Dert; rahata ermişken yakaladı,
Ana, bacı, candaştı çevresine,
Şu handan; geldi geçti, bir makbule.
Kayıt Tarihi : 4.1.2017 14:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!