Sarı sarı yapraklar
Dökülür dallarımdan
Rüzgâra boyun eğer yüreğim
Ağlarım…
Sonra bembeyaz bir örtü
Kaplar bütün benliğimi
Korkuyorum elleri tutmaktan
Donuyor tüm tuttuğum eller
Korkuyorum yüreğimi açmaktan
Her giren yıkıp da gidiyor
Her seven bin iz ediyor
Korkuyorum yaşamaktan
Ne zaman sesini duysam
İçimde yağmur yağar
Damlalar bir bir
Elime akar
Dilim ıslanır
Yüreğim temizlenir
Kayboldum zaman içinde
Silindim; Yok oldum
Gölgelerim kısaldı
Umutlarım daraldı
Sessiz bir sesle
Kapılarım aralandı
Çöl sıcağında suyum
Kış ayazında güneşim ol
Çatlayan topraklarıma
Yağ damla damla
Yağmurum ol
Baharımın yeşili
Bir rüzgârdın sanki
Denizden esen ılık nemli.
Öylece geçiverdin saçlarımdan.
Bir nefes çektim içime
Martı koktun…
Alıştım mı bu kokuya ne;
Mısır’da Nil;
İstanbul’da boğaz;
Erciyes’te kar neyse;
Ben Mısır’ım
Sen hayat sunarsın.
Ben İstanbul’um
Tadın kaldı dilimde
Dur… Gitme
Uzan tekrar dudaklarıma
Al götür onu da.
Terin kaldı elimde
Sen oradan bir ip at güneşe
Bağla şöyle sağlamca bir yere
Ben de iteyim ayı
Hiç gelmesin bu gece
Kıralım saatleri…
Yakalım takvimleri…
Bir tek bana baksın gözlerin
Bir tek bana dokunsun ellerin
Değmesin ne taşa toprağa
Bir tek beni anlatsın şarkılar
Ya da sen
Bir tek beni anlatanları dinle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!