Makbule Şiiri - Eyup Şahan

Kaldırmış gögsünü gider yoluna,
Kurban olsam Makbule’nin boyuna,
Bir ömür veririm girsem koynuna,
Duygularım sana deniz Makbule.

İçimde yangın var, dışarım serin,
Bir kör kuyu gönül çıkmıyor derin,
Ölünce gönlümü hatıra verin,
Taze yağmış kardan temiz Makbule.

Sınır çizemedim gönül işine,
Uyku tutsa gözü, girsem düşüne,
Yılları yitirdim düştüm peşine,
Tükettin ömrümü, bariz Makbule.

Sen meleksin göge uçsan gelirim,
Gamzesinden gül yüzünü bilirim,
Kavuşamam belki hasret ölürüm,
Kaldı içerimde bir giz Makbule.

Eyüp hasret çekti geçirdi demi,
Gönül verdi ama buldu veremi,
İşte gidiyorum sarın kefeni,
Mezar taşlarımı sen diz Makbule.