Makberin nerde... Şiiri - Ali Efeoğlu

Ey sevgili yokmudur hiç mecalin
Gülücükler bahşettiğin ikbalin nerde
Gönül bağlarımın harab olmuş köşkünde
Baş köşeye kurulmuş oturan cemalin nerde

Hafıza-i beşer şaşarmış derler
Şaşmışım aklımı gülyüzlülerde
İrem bağlarının bülbülü öterde,
Sorar durur,ey aşık sevdiğin nerde

Delilerden divanelikler beğenmişim
Bulamamışlar derdime çare
Ahu bakışlara susamışım ki
Gönüle yar olan sevgilim nerde

İlacım,esrarım,afyonum olmuş ki
O gülünce gülermiş bu çehre
Aşk bağına bağbansın demişler
Dalıma konan şeyda bülbülüm nerde

Tılsımlar girmiş şu garip dünyama
Yoksunum akıldan kalmamış serde
Safiyatın derinliklerinde kaybolmuşum
Aklımı bulup getirecek sevdiğim nerde

Çay bahçelerinde mola vermişim
Bir demi olmuş ki ela gözlerinde
Karşı ağacın altından hayalin seslenir
Sen gelmişsin sevgili,gerçeğim nerde

Gülyüzlülerin aşkına yanmışım
En güzeliymiş derdime çare
Safinazım demişim aşkın adına
Yorgun bedenime can verecek nerde

Bir Cihan-ı İrem ki makberi
Dert olmuş gönlüme hep perde perde
Tövbeler olsun onsuz bir hayata
Kendi gelemesede hayali nerde

Hüzünlerle dolu makberi,makamı
Olmuş aşkıma son durak,son çare
İçine atlayıp beraber yatmak isterim
Nerde ey sultan makberin nerde

Usanmışım şu kötü,fani dünyadan
Lanetler ederim seni alıp götüren güne
Toprağa bakarım kıskanarak
Nerde ey toprak sultanım nerde...

5.Eylül.2010.İzmir
Ali Efeoğlu