Makber Şiiri - Mustafa Kaplan 3

Ne vakit yaz sabahlarını düşlesem
Yalnız bir iklimin sarmaşık yeşili
Tutar içimin deli yangınlarını
Adı Makber
Otuz beşine dallanır yaprakları
Çiçek acar buhranda
Çağlayanlar bey'at
İnat ölüme ne tuhaf
Akar buğleme

Bilirim seversin şekersiz kahveyi
Uzaktır anlayamamak
Üşüdüğünü gece yarıları
Oy benim gözleri şafağım
Ne çok acı çekmişsin
Belli titreyen sesinden
Oysa hangimiz mutluyduk

Bana bir şey söyle
Yakamozları hapset içime
Gelişinde bulsun kendini
Yediveren gül
Yedi renk gökkuşağı
Adi sevda
İki hece

Dertsiz geceleri bilirim
Yanı başımda uyuduğunu
Üstünü örttüğümü
Kalp atışını sonra
Nasıl ürkek bir kız çocuğu bakışların
Kıvrılıp uzayan yollara sevdam

Hiç
Yalnız bir varoluşun yankısı
Parmak uçlarından öpmek doyasıya
Upuzun yollar ardı bahar
Seni sevmek başka
Seni sevmek aşka
Kalkan tüm gemiler ufkumda

Mesafeler yanlız özlenmek için var
Bir anlamı olmalı yolların
Sana dogru
Sona doğru
Ben ki kaç gecedir uykusuz
Yanlız bir yaşamak
Gönlümde tüten bir is
Seni sensiz beni kimsesiz bırakan
Adı sevda
İki hece

Yokluğunda geceleri
Tütün basıyorum yarama
Sigaramın dumanı sen
Işık ışık doluyorsun odama
Ve ben kalemi kâğıdı elinde
Bir meçhul şairim
Dizelere ezberletiyorum adını
Hani bir gün olurda çıkıp gelirsin diye
Hala aralık pencereleri perdemin
...
..
.