Lahza-i perde açılsa bahardan,
Kırmızı gül alıpta dönsem geri.
Elleri kınalı, setresi kardan
Yoksan yanımda nideyim gülleri.
İlham verirdi; yanakları güle,
Lebleri kiraza, sesi bülbüle.
Mihnet edermiydim bir avuç küle,
Ellerin efsunlasa yareleri.
Gayri mevsimle süslenir makberin
Kar beyaza boyun eğmiş güllerin
Gideli ne selamın, ne haberin
Makber'ine taş olduğumdan beri.
Aşmak zor bir nefeslik mesafeyi
Bitti rolüm oynadım son perdeyi
Seven alsın Dünya denen nesneyi
Bir adım yolum kaldı, dönmem geri.
Kayıt Tarihi : 6.12.2016 11:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Anik](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/06/makber-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!