oturmuyor hiçbir şey yerine
kapak şişeye uymuyor, rüyalar yaşama
ruhum yabanansı, yüzÜm üvey
bir kadın soyundukça soyunuyor içimde
tıpkı ince bir telin kıpırdaması gibi
ilk kar düşÜyor yangına
oysa patlamak üzere tüm evler
adım atmak Üzere bir halk
davullar, sirenler, itfa
..........
..........
Kayıt Tarihi : 6.10.2018 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!