Yürekler saz olunca; duygular kapar beni
Perdelerde gezerken bir Hicaz çarpar beni
Gönül puslu, göz isli; böyle ne yapar beni
Udun sızlamasını duydukça içlenirim.
Gündüzün şamatası, yıldızlara küserken
Ufukta beyaz iplik, karanlığı keserken
Seher yüzüme çarpar; uykudan kalkar erken
Saba esintisiyle Tanrıya borçlanırım.
Bir mübarek ay gelir ve rehavet erişir
Kendi yalınlığıyla, kul kendiyle yarışır
Acemaşiran nağme ısfahana karışır
Tövbeyle temizlenir, ümitle güçlenirim.
Dert, dertleri artırır; derdi bir bir saydıkça
Gönül kabri genişler, söze gönül koydukça
Şöyle ağır seyreden uşşak ezgi duydukça
Geçmişi düşünürüm; üzülür, suçlanırım.
Mehmet Boz; Bursa- 01.06.2023
Mehmet BozKayıt Tarihi : 24.4.2024 14:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!