Makam-mevkii Şiiri - İrem Aslan

Kocaman koltuklara sapık beyinler oturtmuşlar
Kartvizitlere şerefsiz değil sayın yazmışlar
Karşına geçip ahlaktan çalmışlar
Cep aşıklarının adını çevre koymuşlar

Mahrem duygularını çıkara dayamışlar
Çukur kazmış yolsuzları atmışlar
Çay koyup kahveye dalmışlar
Küçük beyinlerini bilge sanmışlar

Süslense de nevresimler güllerle
Yorgan olmam üşüyen bencillere
Bisem ki aşsız öleceğim son aş onlarda
Ölürümde dilenmem abaza kapılarında..

(Allah'ım makam ve mevkii sahibi insanların şerrinden sana sığınırım!)