Makam-ı Muhabbet - Garip Çoban

Bizler bizlerden güzelliği almadık.
Gönül nikahımızın sessizlğini yakalayamadık.
Güçlüce sandığımız bir Y/ar için özlemedik.
Soluğumuzun tapınağı olmuş dua yerine yalnızlık.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Dünyanın damına çıktım, dualar bağışlıyor bizi çocukluğumuzdan kalan.
Afacanlıklarımızın cezalısı büyük bedenler arasından.
Savruluyor yapraklar, gülümseyişler gönderiyor bir dua.
Bizler masallardan güzeller olan kimiz?..
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Ve uğurböcekleri gibisinden kıskanacaklar bizi mevsimler.
Doğan’ın gizli haritaları var.
Gel otur şems vakti bir yanına.
Ve acılarla cayır cayır yanan bir gezi ortasında ateşin.
İnşirah arayan kalpleri gezen gecenin çobanları için gam batıldandır.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Varmak isteyene kapılar kapanmaz.
Kalplere vurulmuş zincirler için şems vakti b/eklenen dualar v/ardır
Ey kader bırak’ta herkes elindeki azamet kadar konuşsun.
Sevginin Amentüsü ’dür insan.
Bir anlam kargaşası olan yalnızlıktır sevgiyi şiddetle reddeden.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Zaman zaman alevlensede hiç unutulmaz dünler.
S/özüm ona s/öz.
Sinemi böyle durmaksızın coşturan hangi meyhanecinin şarabıdır bilemedim.
Yaşam sadece bitmez tükenmez bir kaynak mı?..
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Yalnızca, yalnızca aradığın değil.
Bundan daha fazlası bile şems vakti dualarla gelen.
Kendisiyle doğduğun
Ve seni olduğun gibi gösteren bir aynadır mezarın.
Günün bir anında olduğun gibi görünmeni sağlayan.
Oysa içinde arayıp ta bulamadığın şeydir yaşam.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Yalnızca şahitler uykuya kanmaz
Nasıl da fasılsız sevdiklerimize gün gelip asılsız diyoruz..
Yalnızca veya menzilin.
Yoksa insanın kendini bulamayacak kadar yeteneksiz oluşundan değil.
Evet yada sabreyle.
Keşkesi bol olan ilişkilerde maksudun bir şey olmadığında hidayettir.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Mesela!..
Bazı insanlar sizinle hep siz ebe olduğunuz sürece saklambaç oynuyor ister isen.
İnsanı sevgiyle yaşayamayan için yaşamın bir çok yanı eksik.
Eksikliğin sevginin olmayışından değil.
Dostu bulmak istemediğinden.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Eski resimlerde edepli g/izlerin çoğu.
İnsandamı okudun insanı?..
İçindeki savaşları da
İç savaşlarda yenildin ama
Anıt yaptılar sevgiyi yalnızlık kalabalığına
İnsan insanla olan kavgasında hep Don Kişot mu olmalı.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Yüzü ak gecelerde yürü ileri.
Güneş fıkır fıkır, nakış işliyor gibicesine.
Sevgimize bağlı okunuyor şems vakti
Hep ayışığının şavkıyla kapatır açar gözlerini sevgi sevgiliye.
Gençliğimize bağlı bir türkü okunur g/özyaşlarında.
Kucaklıyor özlemler, allanıp pullanınca zaman.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Bir gönül kuşu dualarla sarmaşdolaş.
Mutluluğun yüce kapılarını açacak olanın kollarında.
Bir ikindi zamanı, taptaze gülü derler gibi.
İlkyazda açan menekşelerin kokusu genzimize vuruyor.
Hep içten içe yanar mum, dururken yüreğimiz.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Avuntu oluyor aşk, saki al diye kadehi veriyor.
Sarhoş ol ki, bahar gibi açılsın saçılsın Y/ar’san.
İçindeki atom parçalara ayrıldıkça sen padişahsın kainatta.
Geniş bir yürek fakirse, kölelerinde nasibindedir.
Ve gönlünün bahçesinde taze bir çiçek her nefes.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Tüm dünya gölgesinde, kızıl bir gülsün sen.
Kalpleri sızlatanlara rağmen
Ve yürekler içinde filizlen dua dua.
Esir aldıklarının karşısında bırak beni.
İnsanların güleç yüzünde doğan sevgiye rağmen ,çok ihtiyarlamış.yalnızlıkla insan.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Yanında bırak seni, azarlama yaşadıklarını.
Ad değiştirerek köleleşmiş dünya.
Sabretmekte güçlendir kalbini.
Sana b/akarak kılavuz oluyor sabaha açılıyor insanı kamil.
Günün tömurcuklarına bırak yüreğini, burağını bulsun.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

İbrahim Ethem gibi yanında bırak beni.
Hançerine boyun vereyim.
Yaşamın verdiği sıkıntıları içinden soyup atayım.
Suret güzellerinden sıyrılıp İmrul Kays gibi.
Sevgi hamurunu yoğuran elleri arıyor Esma’da, dur beraber ağlaşalım.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Bırak beni sevgi dolu yüreğinde alevlenen, ateşinden yanayım.
Kuşlar sevgimizin türküsünü söylerken.
Açıyor gönül tomurcukları bombalara rağmen sema ederken sakavatlarımız.
Bırak beni, adını hep gururla anayım.
Kırılıyor yüreğin, anımsadığım günden beni.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim

Yaslanıp ağladığın duygu doludur.
Yıllar yılı yüreğine iğne deliği geçmişin.
Pembe karanfillerin solmuşluğuyla kırılıyor yüreğin.
Güller hala tomurcukta bir dua, anımsadığım günden beri.
Eyvallah dersin geçer gider dedi Pirim
(Y.ed - Engin Demirci)