Mahpus ettiğimiz duyguların kanat çırpınışları değil miydi, aşkın sesi soluğu bir garip hüzzam ve yine o makam değil miydi, yar siluetinde çarpan bir yüreği müebbet sergüzeştliğe mahkûm kılan...
Bize bir “Nihavent Mucize” gerekti...
Belki yaraşırdı da, vurabilseydik sazlara üzerinde zamanın...
Bulduğum gün kaybetmişim seni.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
eserleriniz güzel...
siirlerime gösterdiginiz ilginize buradan tsk..ederim
Şiir değil, sanki çiçek demeti.
Yüreğinize sağlık.
Tebrikler...
İlginç ve etkileyici bir şiir.İnsanı bir anda alıp geçmişine götürüyor. Başarılı bir yazım tekniği şiire daha bir değer kazandırmış.Tebrik ediyorum Emel hanım.Selâm ve sevgiyle.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta