Makam-ı Hayret - Garib Çoban

Makam-ı Hayret - Garib Çoban

Ben değişmedim bir nefes ömürde, geçip giden zaman değil ömürdü.
O vakitte ben hep insanlığıma yenildim.
Güneş ile ay devasa büyükte ve yan yana gördüğümde çok soğuktu dünüm anlatamam da.
İnce bir sızı gibi günahlarımla, sevaplarımla kaldığım şems vakti.
Düştüğümde gözlerime değen karanlığa yalvardım.
Dolunay şeklinde o kadar güzel aydınlatıyordu.
İyi ki varsın diyen hiç tanımadığım bir sesin amin deyişini sığındım teheccüt vakti.
Yüz görümlüğü şu dünyada, Hz. Yakup’un duâsıyla istiyorum.
Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.

Yüzüme geldi bir Huuu kimin nefesinden.
Hiç Allah kuluna kâfi değil mi?.. diyen bu sesi arıyorum.
Hiç kimse olan ile hem korkuyordum hem hayret içindeydim beni saranla.
Sonra o ay'ın yanından bana doğru bulutlarım ağlıyordu yağmur şeklinde geliyorken o gece.
Ve bir ateş yaklaştıkça korkuyordum, merhaba dedikçe karanlıklarım artıyordu.
O bulut şeklinde ki şey saçlarıma dokundu.
Yüz görümlüğü şu dünyada, Hz. Yakup’un duâsıyla istiyorum.
Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.

Gözlerimin önünde son arzum ne diye sordu, iki beyaz kelebek olup uçtular.
İşte o minicik kelebekler umuttur ki içimde.
Hayatı anlamlı kılan, olmazları olduran bilmediğim bir sırra hayaller kurduran.
Beklediğim neydi?..
O kadar güzel şeyler hissettim ki, bir kal diyen çıkıyordu arkamdan.
Anladım ki, ne çok şey anlamamışım hayattan.
Kuvvetli değilim ve bunun farkındayım.
Hem inkâr edemem; nerede düştüysem kendim ayağa kalkmadım, kalkamazdım.
Yüz görümlüğü şu dünyada, Hz. Yakup’un duâsıyla istiyorum.
Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.

Gönül kapısını güzelliğe açmaya devam et.
İnsanlar senin sesini duyar, Allâh ise kalbini.
Sadece geceyi La ilâhe illa ente subhâneke innî küntü minezzalimin fazileti ile uyutanlar bilir sevmeyi.
Umudumu canlı tutan, Allah'a hamdolsun.
O ummadık yerden kapı açan Ya Fettah'tır.
Yalnızdım o yolda sadece ben vardım, kaldırıldım!..
Çok yorgunum, hani Rabbin inayeti olmasa!..
Kalbime bir efsun gibi fısıldayan umut etme, yeniden başlama azmi olmasa, kalkamazdım o gün kabirden.
Yüz görümlüğü şu dünyada, Hz. Yakup’un duâsıyla istiyorum.
Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.

İnsanı kitap değil, yine insan terbiye eder.
Büyüklerimden işitmiştim!..
Kitap insanı terbiye etseydi Cenâb-ı Allah peygamber göndermez, sadece kitap indirirdi.
İnsanı insan terbiye eder, mürebbî insandır.
Yaratılışımız böyledir.
Bazen beklenmedik anda beliriyor, bazı düşünceler; sorguluyor insan durduk yere halini.
Biraz pişmanlık ve biraz da eyvahlar dönüyor birden başı üzerinde.
Nasıl da yakalıyor insanın aczini bir kabirtaşı!..
Yüz görümlüğü şu dünyada, Hz. Yakup’un duâsıyla istiyorum.
Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.

Yine de insan yerini bilmeli; kendine fazla anlam atfetmemeli.
Hakikat bir tokat gibi suratına çarparken, bunca zaman geri dönülemez yolları yürüdüğüne, tokattan fazla üzülürsün.
Sen insanı bilemezsin, dünyâdan el çek ey dîvâne gönlüm.
Acele etme insanlarla bağ kurmaya.
Küsür görüp, parlamaya gerek yok.
Kendin dışında başka biri olmana gerek yok.
Kısacası söz gerçeklere göre gitsin.
Herkes yola saf ve temiz olarak başlar.
Fakat kimi yolda kirlenir ve kimi de yolunu kaybeder.
Yüz görümlüğü şu dünyada, Hz. Yakup’un duâsıyla istiyorum.
Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.

Hatırladığım, yaşadığım şeyler iki sayfa tuttu. Biraz garip hissettim yaşanan hayatı.
Nasıl ya bu yaşıma kadar oyalayan olaylar bu kadarcık mı dedim.
Yazarken farkettim çoğu şey beni anlatır gibiydi.
Sevgi ile arzu arasında bir ayrım vardır.
Bir şeyi arzu etmek, kuşkusuz o şeye sahip olmaya doğru ilerlemek demektir.
Her dünyalığın bir gamı vardır, gördüm ki emel uzun, ecel yakın.
Yüz görümlüğü şu dünyada, Hz. Yakup’un duâsıyla istiyorum.
Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.

Arzu, doyurulur doyurulmaz söner, doyumla birlikte sona erer.
Oysa sevgi sonsuza dek doyumsuz kalır.
Sevgi arzunun tam tersidir.
Çünkü baştan sona etkinliktir.
Hayatla uzlaşmak için önce kayıp, yenilgi ve bozgunlarmızla barışmamız gerekiyor.
Dünyalık putlarının sana söylenen ninni'lerini iyi tanımak lazım.
Onların bize yaptıklarını kabullenmek ve yine de geleceğin imkanlarını elimizden almayacaklarını bilmek.
Yüz görümlüğü şu dünyada, Hz. Yakup’un duâsıyla istiyorum.
Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.

Umut, hayatın acıları karşısında eğilmemek, tutunmaya devam etmektir.
Herkes ölür ama herkes gerçekten yaşamaz.
Zorlandım başta ama gerisi geldi.
Nefsine dikkat et!..
Kendini yeri gelir akıl gibi, yeri gelir kalp gibi gösterir.
Bahane arıyor muşum meğer!..
Tecrübe mi, deneyim mi oldu bilmiyorum ama acı oldu diyebilirim.
Pek çok insan uykudadır, bir kısmı ölmeden evvel uyanır.
Yüz görümlüğü şu dünyada, Hz. Yakup’un duâsıyla istiyorum.
Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.

Sanırım insan hayatın rengine aldanmasın diye, tükenen ömür bazen hatırlatıyor kendini.
Terbiye hakkında şairin Peygamberimiz için yazdığı şu beyiti oku!..
Bir mektebe oldu ki müdâvim, Allâh idi zâtına muallim.
Acı herkese dokunur!..
Ancak her kişinin sevgiye olan parmak izlerini farklı şekilde ortaya çıkarır.
İçinden daha üzgün ama daha bilge çıktığımız acılar vardır.
Yüz görümlüğü şu dünyada, Hz. Yakup’un duâsıyla istiyorum.
Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.

Teselli sadece umut varsa mümkündür.
Ve umut sadece hayat bize bir anlam ifade ediyorsa vardır.
Şems vakti gönlüm göğsüne vurarak kalbimi azarladı!..
Ey gönül, sana yalnızlığımı veriyorum, karanlığımı veriyorum, kalbimin açlığını veriyorum.
Katlan kalbim, vaktiyle bundan daha kötülerine katlanmıştın.
İnsan insanın acısını alır ama ehline denk gelirse.
Bir kez dualarla umuda cesaret edince, hayat bütün yollarını önümüze serer.
Yüz görümlüğü şu dünyada, Hz. Yakup’un duâsıyla istiyorum.
Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et.
(Y.ed - Güzide Mektuplar Albümü)