Makam
Kartal kanadını büyük açınca.
Ne düşünür orda yere bakınca.
Yücede duranlar inince alta.
Alttaki durumu gör ve de anla.
Daima yüksekte olsan da sende,
Mecbursun sonunda yere inmeye.
Lakin yemek gerek uçan bedene.
Topraktan alırsın gücünü sende.
Hor ve hakir bakma bunlar ne diye.
Her canlıya verilmiş can hediye.
Kimi yaya gider kimi gemide.
Hepsi de muhtaçtır birbirlerine.
Sana kanat vermiş yüce yaratan.
Olmayasın nankör göze çöp sokan.
Erişilmez sanma o ulu yuvan.
Bir karınca eder seni de talan.
Verilen nimete şükür gerekli.
Daim hamd ile zikir gerekli.
Vermişse yaratan sana bir makam.
Adımına daha dikkat etmeli.
Kayıt Tarihi : 8.4.2010 18:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!