Makam Şiiri - Savaş Birtek

Bir ben vardım, bir de kaymakam;
Bir sualim vardı, bir de ricam;
Bir bana baktı, bir de kendine;
“Ne istiyorsun” dedi diliyle dişiyle.

Makamın gururu vardı, bir de kibri,
Vay dedim olmuş bunun hali,
Yutkunarak söyledim isteğimi,
Söyleyemedim eğdim başımı.

Döndüm arkamı baktım Ata’ya,
Gözlerim doldu sanki karşımda,
Vay dedi yine baktı kaymakama,
Yürürken yaş aktı vardı kapıya.

İndi yavaşça merdivenden,
İsteyemedi arzusunu makamdaki beyden,
Evde bir sabi bekler ecelden,
Haykırdı iç sesi doldu dertten.

Vardı bir tütün aldı,
Yaktı dertli sigarasını,
Bir çekti ki yaktı bağrını,
Süzüldü yanaklarından yine gözyaşları.

Geldi biri elinde bir çayla,
Kaldırdı başını usulca,
Ağam dedi baktı sigarasına,
Derman dedi sarıldı acısıyla.

Dedi ki bey derman onda,
Ben vesileyim yalan dünyada,
İsyan etme hasret kalırsın evladına,
Gel gidelim dedi Rahim-i Rahmana.

Açtı ellerini baktı semaya,
Acı gösterme garip kuluna,
Geldim şu şifalı kapına,
Kurtar evladımı canımı ver ona.

Çıktı ki makamdan huzur içinde,
Boşuna aramış dünya aleminde,
Asıl insanmış dermana vesile,
Allah dedi evladı karşısında.