şiirlerin kullandığı imgelerin ortak bir yanını bulmak ister bazı analizci okurlar.. bazen şiirleri çözmenin bir yolu da olabilir bu.
şiirlerdeki imgeler; yaşamın ikili / diurnal / müteşabih doğasını vurgular biçimde; dahası birinin diğerinin içine girmişliğinin / giriftliğinin / sarmallığının yapışık ikizliğine dem vurur gibi durur bazen, bir yönü vurgularken, diğerini örseler, onu sorgular..
örneğin, ruh + beden; hangi âdem, böylesi bir yapıyı çözebilmiş ki? birini mekanda, diğerini de zamanda ancak görebildiğimiz karşıt yapılardır; bir araya getirilmiş, biri de diğerinden hiç ayrılamazmış; ayrılırsa da ne olacağını zaten bildiğimiz:(
sevdâyı betimlerken dokunduğumuz canlı yanlarımız; belki de sevme enerjisini taşıyan eklemlerimiz, onu kaplayan etleri ve yemekte dillendiremediğimiz onca budak yataklarımız, hele cezbedici kokusunu aldığımız yârin, amberini duyumsayan kıl köklerimiz... tümü de geçici bir hamalın, süresi belli hücresel döngülerinin elinde oyuncak değil mi?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta