hükümsüzlük...
kendisini aklamış suçların dayatması
irtifa kaybeden vücudunda
en büyük açlığın bu olduğunu sanıyorsan
yanılıyorsun!
sonbahara adanmışken sözcükler en muhalif halleriyle
kocaman yankıların incinen yanında ağlayan bir çocuktu gölgem
geçmiş dolanırken şimdi de sırtıma film çoktan sona ermişti dünde
iki büyük sütun arasına gizlenen ilke
irdelenen ve asla bitmeyen oyundur hayatın içindeki sahne...
elmas ışıltılı avangart kadınlar
Koca bir gürültüydü
Zamanın üzerine kapaklanan
Altında kaldı o an yaşanıyor olan
Çölde kum fırtınasına yakalanan
Bedeviydi kalp feryatlarım.
Düştün…
İlk önceleri…
Fiyakalı, ulaşılmaz…
Sonra vazgeçtin düş olmaktan
Gerçeğe dayandın
Yürek kapılarımı zorladın.
Arsız gülüşlerin şehrinde
Nice sabahlar, katran karası gecelerle buluşur.
Tozlar savrulur her yana, doğrulur uyuyanlar
Kalkamaz düşler uğradıkları ani saldırıdan
Yürek göçünden mavzerler sokulur
Cümlesinin yürek kapılarına…
Hardı sonbahar
Rüya idi ilkbahar
Şatafatlı sarmaşıkların mevsimi
Yaseminlerin üzerine düşen çiğin gölgesiydi.
Zaman savrulmaktan yorulmayandı.
Bir düzenin karmaşasında
Gece yarısını geçti yine zaman
Yoksun…
Kan çekildi damarlarımdan
Sigaramdaki zifirin közüne düştün
Hedef uzun
Varılmaz gecenin koynuna
Terleten yollar döner ayaz dolu sancılara
Dona kalır ayaklar
Karaltında aranır tüm mazeretler
Yazılır geceye çivi diliyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!